четверг, 14 июня 2012 г.

                             ԱՂՈԹՔԻՍ ԹևՈՎ

Ես աղտ եմ մարդկանց նոր,անեզր աշխարհում,

Հոգի եմ անկենդան,ճղճիմ այս օդում,

Կանաչ տերև եմ չորացած,դեղնած ծառում,

Ալրի հատիկ եմ խորը ցեխաջրում:

Ուզում եմ մենանալ,հեռանալ ինձանից

Աղոթքիս թևով մայրամուտվեմ ու աշխարհը գրկեմ,

Լռության շնչով ջերմանամ ու խաղաղվեմ:

Բայց արևոտ իմ երազը ոչ ոք չի լսում.

Ես  աղտ եմ մարդկանց նոր,անեզր աշխարհում...

Երազներս թռչում են իմ խաղաղ ու լուռ աղոթքներում: